перыядычны выданне журналістыка
2.2 Сродкі масавай інфармацыі Беларусі на сучасным этапе
27 ліпеня 1991 г. Рэспубліка Беларусь была абвешчана Вярхоўным Саветам суверэннай і самастойнай краінай. Пачаўся новы этап беларускай гісторыі, пошук эфектыўнага вырашэння палітычных і сацыяльна-эканамічных праблем з мэтай будаўніцтва дэмакратычнага грамадства і дасягнення высокага ўзроўню культуры і дабрабыту людзей.
У жніўні 1991 г. Маскве адбыўся вядомы путч, які атрымаў шырокі рэзананс у свеце і выклікаў абурэнне грамадзян “краіны Саветаў”.
Працэс палітычнага кіраўніцтва зайшоў у тупік і паскорыў самавызначэнне саюзных рэспублік. Вярхоўны Савет Беларусі прыняў пастанову аб прыпыненні дзейнасці партыйных арганізацый, пачалася рэарганізацыя сродкаў інфармацыі. Упершыню за гады існавання сав.улады выпуск некаторых беларускіх газет быў спынены. Перыядычныя выданні перасталі быць органамі партыйных камітэтаў і перайшлі ў веданне выканкамаў і працоўных калектываў. Гэта адркзу змяніла змест камунікатыўных працэсаў.
У кастрычніку 1991 г. пачала выходзіць на бел.і рус.мовах газета “Рэспубліка”, заснавальнікамі якой сталі Кабінет Міністраў і калектыў рэдакцыі. Гэта быў новы для таго часу тып выдання па змесце і форме. Дэмакратычнасць накірунку падкрэслівалася ў галоўным лозунгу газеты – словах К.Каліноўскага: “Не народ для ўрада, а ўрад для народа”. “Рэспубліка” даволі хутка набыла папулярнасць, дзякуючы востраму абмеркаванню самых злабадзённых праблем палітычнага, эканамічнага і культурнага жыцця і стала разам з “Народнай газетай” адным з буйнейшых выданняў новага часу.
СПІС ВЫКАРЫСТАНЫХ КРЫНІЦ
1. Конев А.Г. История журналистики Беларуси / Конев А.Г. – Мн: Выш. Школа, 2005г.
2. Говін С. В. Гісторыя беларускай журналістыкі (1563-1917): Вучэбна-метад. комплекс. – Мінск, 2003.
3. Виноградов А.Н. Истоки белоруской печати и журналистики / Виноградов А.Н. – Мн, 2005г.
4. Беларуская журналістыка (1917–1941 гг.): Вучэбна-метад. Дапаможнік – Мінск, 1993 – Ч. 2.
5. Беларуская журналістыка (1941–1995 гг.): Вучэбна-метад. Дапаможнік – Мінск, 1996 – Ч. 3.