Смекни!
smekni.com

Учитель начальных классов плиско дина Михайловна (стр. 8 из 9)

(Жартоўная песня… )

Вядучы: Беларускiя пасядзелкi… З глыбокай даўнiны прыйшоў да нас гэты народны звычай — беларускiя пасядзелкi. Доўгiмi зiмнiмi вечарамi збiралiся жонкi, мужыкi, сялянская моладзь для рукадзелля i пражы, а больш для забаў i песень.

На пасядзелкi мы прыйшлi,

Дарагiя дзевачкi.

Гарманiст у нас прыгожы,

Грае вам прыпевачкi.

Мы прыпеўкi вам спяваем,

Каб смяялiся ўвесь час.

Калi мы вам да спадобы,

Запрашайце ўсiх да вас.

Цi я ў мамкi не дачка,

Цi я не дачушка,

Хоць малая я расточкам,

Але ж весялушка.

У гародзе на лясе

Вырасла пятрушка.

Мяне вельмi хлопцы любяць,

Бо я весялушка!

Ой, пiнжак, мой пiнжак,

Парваныя плечы.

Чым такая вечарынка

Лепш сядзець на печы.

Дзяўчынка чарнаброва

Паехала ў лес па дровы,

Зачапiлася за пень,

Прастаяла цэлы дзень.

Мы прапелi вам частушкi,

Вы скажыце ад душы

Харашы нашы частушкi,

Чым жа мы не харашы!

Вядучы: …Усiх нас гадуюць матчыны казкi.

Яны вучаць родную мову любiць,

З няпраўдай змагацца, а з праўдай дружыць

I аб неабсяжным i сонечным марыць.

— Сапраўды, з самых малых год, казка iшла i жыла побач з намi. Яна захапляла нас святлом незвычайнага, неверагоднага, фантастычнага.

— Мы любiм казкi за тое, што ў iх заўсёды дабро перамагае над злом, мудрыя, мужныя, знаходлiвыя людзi перамагаюць несумленных, нядобрых, лiхiх. Казкi сеюць зерне мудрасцi.

— Давайце паклiчам да нас герояў казкi ….

(Інсцэніроўка казкі.)

Вядучы: Чытайце казкi, бо няма

У iх хлуснi нiколькi,

Чытайце казкi, бо яны

Нясуць нам радасць толькi,

Святлом i шчырасцю заўжды

Напоўняць нашы сэрцы.

Чытайце казкi i ў дабро

Заўсёды, дзецi, верце.

— А зараз мы даведаемся, як добра вы ведаеце казкi, i правядзем вiктарыну.

1. Гэй, каза, збірай манаткі,

Уцякай хутчэй ты з хаткі,

Бо вунь дзед ідзе, ён касу нясе! (“Каза-манюка”)

2. Кар-кар! Кра-кра! Гэй-гэй!

Я – паўночны салавей! (“Ганарыстая варона”)

3. Дык вось, каточак, мой галубочак, хлеб ёсць, соль ёсць – капусты няма. (“Каток – залаты лабок”)

4. З таго часу больш і не сябруюць сабакі з ваўкамі.

(“Сабака і воўк”)

5. А спевакі засталіся ў той хаце, жывуць-пажываюць і бяды-ліха не знаюць. (“Музыкі”)

6. Дык вось, каму слава, таму і булкі. А вы, гультаі, ідзіце прэч адгэтуль. Ко-ко-ко! Дзеткі, бяжыце сюды хутчэй!

(“Пшанічны каласок”)

7. Карова, карова, дай масла! Пеўнік ляжыць і не дыхае, бобінкай падавіўся. (“Як курачка пеўніка ратавала”)

Вядучы: Час настаў нам паказаць,

Як умеем танцаваць.

(Танец «Бульба-полька»)

Вядучы: Пасля танца няхай песня

Добрай хваляй к нам нясецца.

(Гучыць песня)

Вядучы: Колькi вас усiх тут ёсць,

Кожнаму дам па зярнятку,

Кожны дарагi мой госць

Хай паслухае загадку.

1. Нос вусаты, лоб паласаты,

хвосцiк пушысты, сам кiпцюрысты. (Кот.)

2. У лазню iдзе чорным, выходзiць чырвоным. (Рак.)

3. Дзяўчынка кветку ўзяць хацела,

А кветка—пырх i паляцела.

Завецца як жа кветка тая,

Што крылцы мае i лятае? (Матылёк.)

4. Круглы, як мяч, салодкi, як мёд,

зверху зялёны, а ўнутры чырвоны. (Кавун.)

5. На лузе браточкi з адной сямейкi:

залатыя вочкi, беленькiя вейкi. (Рамонкi.)

6. Маленькi сам, нос доўгi, колкi,

танчэй, вастрэй любой iголкi.

Пакуль ляцеў — усё крычаў,

а толькi сеў — i замаўчаў. (Камар.)

7. Я расту не на ствале,

я заўсёды на стале.

Мяне ўкусiш, небарача,

дык адразу i заплачаш. (Цыбуля.)

(Выходзяць вучні, чытаюць вершы.)

Кажуць, ёсць краiны-цуды,

Дзе зусiм няма зiмы.

Мы ж не рвёмся анiкуды,

Любiм свой куточак мы.

Куды нi глянь—лясы шумяць,

Цвiце над полем гай,

А поле—вокам не абняць,

I гэта ўсё мой край!

Пшанiца, жыта на палях,

Усюды ўраджай,

Стагi, як горы на лугах,

I гэта ўсё мой край!

Жыве, працуе наш народ

Цi ў снежань, цi ў май.

I харашэе з года у год

Мой родны, вольны край!

Вядучы: Надыходзiць сумны час—

Нам пара растацца,

Але просiм шчыра вас

Нас не забывацца.

Вучыцеся добра вы

I не сумуйце,

I родную мову

Сваю вы шануйце.

Цi ўсё ў нас добра атрымалася?

Як вам, госцi, спадабалася?

I шкада, а ўсё ж бывайце:

Матулiнай мовы не забывайце!

ЛИТЕРАТУРА:

  1. Бесова М.А., Старовойтова Т.А. Воспитываем патриотов. – Мозырь, 2007
  1. Бурда С.І . Жыццё і песні непадзельны. – Мозырь, 2003
  1. Буткевич В.В., Бесова М.А., Старовойтова Т.А. Люби и знай родной край. – Минск, 2009
  1. Гурскі А.І. Беларускія народныя загадкі. – Минск, 1972
  1. Ермакова З.І. Беларускія гульні. - Минск, 1987
  1. Канус М.І., Пыймак Ж.Н. Гучы, роднае слова. - Минск, 1994
  1. Паўлоўская В.І. Мова: цікава і займальна. - Минск, 1989
  1. Сторажава Н.А. Мова мая і твая. - Минск, 1993

ПРИЛОЖЕНИЯ

Произведения – участники

районного литературного конкурса,

посвящённого Году родной земли

2009/2010 учебный год

МОЙ РАССКАЗ

Могу сегодня рассказать я,

Родной Землей что назову.

Не нужно долго сочинять мне,

Ведь с ЭТИМ я всегда живу.

Рассказ начну, пожалуй, с мамы,

Что будит в школу по утрам.

Как трудно говорить стихами -

Поможет мама тут и там.

А вот я в классе на уроке.

Задач с вопросами не счесть.

Ответ проверит

мой учитель строгий

И просит вновь

условие прочесть.

Зачем, не знаю, но друга Пашу

Я тоже здесь упомяну.

Однажды, может, он услышит,

Как я скучаю и очень жду.

Мы с папой яблони сажали.

Теперь весной увижу я,

Как белым цветом у окошка

Распустится моя Земля.

Матюк Кирилл (3-е место)

НАША СТОРОНА

Я утром просыпаюсь,

И смотрю в окно.

Я сразу улыбаюсь,

И на душе тепло...

Красивей нет планеты,

Чем наша сторона.

И пишут все поэты -

Она у нас одна.

У нас поля с лугами,

Озер не сосчитать.

Сады, цветы с грибами.

Такая благодать!

А кто страны не знает,

Я сразу улыбнусь

И гордо всем отвечу:

Ведь это - Беларусь!

Сковородко Ксения

Моя Родина. Мои Миоры

У каждого человека есть место, где он родился, и которое он всегда будет помнить и любить. Для меня это маленький городок Миоры, в котором 7 лет назад белоснежной зимой родилась я. Но не только город, а вся Беларусь – это моя Родина, но которой появились мои мама и папа, бабушка и дедушка. Кристальные озёра, голубые реки, сказочные леса, зелёные поляны – всё это такое красивое, что хочется влюбиться в белорусскую природу раз и навсегда.

В каких бы местах я ни бывала, где бы ни отдыхала, куда бы за границу я ни ездила, в моей душе и памяти навсегда останутся те маленькие дома, зелёные парки и аллеи, озеро, речушка и всё то, что окружало меня от самого рождения в моих родных и любимых Миорах.

Ажель Ксения

Стихи – участники

районного поэтического конкурса

«Моя семья»

Что может быть семьи дороже?

Теплом встречает милый дом,

Где ждут меня всегда с любовью

И провожают в путь с добром.

У мамочки моей душа как море,

В ней доброты не измерима глубина.

Всегда вместе с нами – в радости и в горе,

Путь нам освещает, будто солнце и луна!

А папа мой заботливый и нежный,

Сколько в нём задора, доброты!

Я знаю, он всегда меня поддержит

Среди обмана, зла и суеты.

Мой старший брат – во всём опора,

Всегда подставит он своё плечо.

Он для меня свернёт любые горы,

Ему все ветры нипочём.

Сестричка младшая для нас любимец,

Её весёлым смехом всегда наполнен дом.

Поднять любому настроение – она большой умелец

Шалим, смеёмся и играем, и даже спим вдвоём.

Дедушка нам даёт наставленья,

Он учит нас, как надо жить.

Дедушка мой, без сомненья,

Дал мудрости нам незримую нить.

У бабушки были мягкие, тёплые руки

Нежно грели всех нас в холода.

Но не позволю себе больше скуки –

Ведь бабушка в сердце моём навсегда!

Такая у меня семья – и это чудо,

Мы будем вместе все в любые времена.

Я благодарна небу вечно буду

За то, что в ней я рождена!

Любите! И цените счастье!

Оно рождается в семье,

Что может быть её дороже

На этой сказочной земле.

Масленик Лада (1-е место)

Моя любимая семья –

Мама, папа, Лера, я.

Все мы очень дружные,

Все друг другу нужные.

Папа – мастер на все руки,

Мама – мастерица,

А сестричка Лерочка –

Озорная девочка.

Очень любит пошалить,

Поиграть и пошутить.

Жить нам вместе хорошо,

Все довольны, вот и всё.

Шук Анастасия

У меня большая семья –

Мама, папа, братик, сестричка и я.

Мы любим природу

В хорошую погоду,

Веселиться, играть,

Петь и танцевать.

Есть котёнок у меня,

Его любит вся родня.

Его зовут Тимошка,

Он маленький немножко.

Братишка ходит в детский сад,

В саду играть он очень рад.

Везде и всюду, каждый раз

Семейка наша – просто класс!

Воронько Елена

Папа, мама, их сын – я –

Наша дружная семья.

С нами бабушка живёт,

Рукодельницей слывёт.

Также дедушка Игнат,

Рассказать мне сказки рад.