Организация приграничного сотрудничества (стр. 12 из 14)

Заключение.

Исходя из опыта развития Европы - культурная и общественная разнородность способствует возникновению огромного количества правовых и административных систем, структур и юрисдикций как в странах - членах Европейского Союза, так и странах, которые ими не являются. Эта разнородность сильно затрудняет организацию приграничного сотрудничества и поэтому она нивелируется. Только в этом случае приграничные территории и регионы, реализующие основные принципы сотрудничества, на практике, могут создавать общую “плоскость” между народами стран, и их структурными элементами.

Соответствующие структуры приграничного сотрудничества имеют определенные отличия в зависимости от общей цели (сотрудничество ad hoc либо долгосрочное) и этапов сотрудничества. В обоих случаях существуют разные процессы, способы работы и методы реализации инициатив и программ. Способ сотрудничества также может значительно отличаться. Независимо от того, какую форму принимают структуры, эффективность их деятельности зависит от предрасположенности и доверия людей. На всех уровнях сотрудничества существенным является участие отдельных лиц - это относится к политикам, практикам, работающим в различных учреждениях (региональных, местных администрациях, учебных заведениях), субъектов частного сектора (например: предприятий, объединений и др.), профессиональных союзов, социальных групп.

Одновременно, можно выделить два разных подхода, определяющих структуры сотрудничества приграничных регионов:

- одноразовые контакты, т.е. сотрудничество, устанавливающееся для достижения определенной цели (к примеру: для создания трансграничной информационной сети);

- стратегическое сотрудничество, направленное на развитие с целью использования внутреннего потенциала приграничного региона, посредством организации сотрудничества (инициирование новых проектов, трудоустройство и социально- экономическое развитие).

Анализ свидетельствует, что относительно всех видов сотрудничества необходима организация различных структур на различных уровнях его развития.

В этом контексте важным является утверждение, что “строительство” структур на означает создание новых правовых образований - не говоря уже об образованиях международного права. Создание структур означает прежде всего единение субъектов и организаций на региональном / локальном уровне (и в некоторых случаях государственном), которые уже существуют, и вместе с тем создание постоянной способности (политической, технической, административной) для ведения этого сотрудничества. Это подтверждается в форме трех этапов: знакомство будущих партнеров (регионов), разработка общей стратегии и утверждение программы реализации совместных проектов.

Современной моделью организации приграничного сотрудничества являются “еврорегионы”. Это форма организации сотрудничества посредством учреждения трансграничного союза двух либо трех приграничных регионов стран, имеющих общие границы и расположенных на удалении от государств - партнеров.

Яркий пример: организация “еврорегиона” с участием Гродненской области Республики Беларусь - это формируемый трансграничный союз Еврорегион “Неман”, особенность которого выражается в регистрации на начальной стадии как макрорегиона приграничных территорий, в который войдут: районы городов Нестеров, Гусев, Озерск, Черняховск от Калининградской области Российской Федерации, Гродненская область Республики Беларусь, Сувалкское воеводство Республики Польша, Алитусский и Мариампольский уезды Литовской Республики.

Организация приграничного сотрудничества в рамках Еврорегиона "Неман", с учетом европейского опыта, позволит решить на первоначальной стадии следующие проблемы:

- строительство новых “локальных” и развития действующих пограничных переходов на белорусско-польской и белорусско - литовской государственной границе;

- реализация совместных программ по охране окружающей среды;

- активизации инвестиционной деятельности;

- создания условий взаимного доступа к информации о солидности фирм, заинтересованных в инвестициях.

Стремление к дружеским взаимоотношениям регионов Республики Беларусь с соседними государствами, а вместе с тем и развития приграничной инфраструктуры относится к приоритетам политики правительства нашего государства.

Приложение №1. Карта трансграничного союза Еврорегион “Неман”

Приложение №2. Пагадненне аб стварэнні трансгранічнага саюза
Еўрарэгіён “Нёман”

Ніжэйпералічаныя члены - заснавальнікі саюза, якiя ў далейшым называюцца "Бакамі":

* Гродзенская вобласць Рэспублiкi Беларусь, прадстаўленая старшынёй Гродзенскага аблвыканкама;

* Сувалкскае ваяводства Рэспублiкi Польшча, прадстаўленае ваяводай Сувалкскiм;

* Алiтускi i Марыямпальскi раёны Лiтоўскай Рэспублiкi, прадстаўленыя кiраўнiкамi ўездаў;

* Калiнiнградская вобласць Расiйскай Федэрацыi, прадстаўленая губернатарам Калiнiнградскай вобласцi;

кіруючыся жаданнем свабоднага аб'яднання і супрацоўніцтва народаў Еўропы на прынцыпах традыцыйных дэмакратычных каштоўнасцей, рыначнай свабоды і гаспадарчага супрацоўніцтва ў прыгранічных тэрыторыях,

дзейнічаючы ў адпаведнасцi з унутранымi заканадаўствамi сваіх дзяржаў і са сваімі кампетэнцыямі,

прымаючы пад ўвагу Пагадненнi паміж уладамі вышэй пералічаных дзяржаў аб міжрэгіянальным і трансгранічным супрацоўніцтве, а таксама Еўрапейскую Рамачную Канвенцыю аб трансгранічным супрацоўніцтве паміж супольнасцямі і тэрытарыяльнымі ўладамі ад 21 мая 1980 г., пастанавілі наступнае:

Артыкул 1

1.Стварыць трансгранічны саюз пад назвай Еўрарэгіён “Нёман", называемы далей "Саюзам".

2.Штаб-кватэрай Саюза з'яўляецца горад Сувалкi (Рэспублiка Польшча).

3.Бакі пастанавілі, што Саюз мае адкрыты характар для супольніцтваў і тэрытарыяльных уладаў, у тым ліку і для трэціх бакоў.

Артыкул 2

1.Галоўнай мэтай Пагаднення з'яўляецца стварэнне ўмоў для грамадска-гаспадарчага развіцця, навукова-культурнага супрацоўніцтва ў прыгранічных тэрыторыях суседніх дзяржаў.

2.Мэты, задачы, а таксама арганізацыйную структуру Саюза акрэслівае Статут, які з'яўляецца неад’емнай часткай гэтага Пагаднення.

Артыкул 3

1.Дадзенае Пагадненне ўступае ў сілу са дня падпісання. Для тых Бакоў, па заканадаўству дзяржаў якіх патрабуецца зацвярджэнне Пагаднення, яно ўступае ў сілу пасля зацвярджэння.

2.Пагадненне складаецца ў чатырох экзэмплярах на мовах: беларускай, польскай, літоўскай i рускай, усе тэксты маюць аднолькавую юрыдычную сілу.

Здейснена ў горадзе __________________________

За Беларускі бок За Польскі бок

За Лiтоўскі бок За Расiйскі бок

Приложение №3. Статут трансгранічнага саюза Еўрарэгіён “Нёман”

1. Агульныя палажэнні

1.1. Дадзены Статут не парушае існуючых форм і відаў трансгранічнага супрацоўніцтва дадзенай дзяржавы або Бакоў.

1.2. Дадзены Статут не парушае ўнутранага заканадаўства дзяржавы якога-небудзь з Бакоў.

1.3. Бакі будуць падтрымліваць мясцовыя ініцыятывы, якія накіраваны на развіццё трансгранічнага супрацоўніцтва на тэрыторыі Еўрарэгіёна “Нёман”.

1.4. Органы Саюза не могуць у сваей дзейнасцi парушаць заканадаўства дзяржавы якога-небудзь з Бакоў.

1.5. Пры выкананні сваіх функцый і рэалізацыі задач Саюза яго органы могуць супрацоўнічаць з нацыянальнымі і міжнароднымі арганізацыямі.

1.6. Кожны з Бакоў у адпаведнасці з унутраным заканадаўствам сваей дзяржавы можа кансультавацца з адпаведнымi уладамі па зместу рашэнняў Савета Саюза. Незалежна ад гэтага адпаведныя адміністратыўныя органы дзяржаў будуць па патрабаванню атрымліваць любую інфармацыю аб дзейнасці Саюза і яго рашэннях.

2. Мэты і задачы Саюза

2.1 Саюз Еўрарэгіён “Нёман” ствараецца з мэтай развіцця супрацоўніцтва памiж прыгранічнымi тэрыторыямi Бакоў ў наступных галiнах:

* усебаковага эканамiчнага развiцця;

* гаспадарчага асваення прасторы;

* грамадскай iнфраструктуры;

* адукацыі, аховы здароўя, культуры, спорту i турызму;

* аховы навакольнага асяроддзя;

* лiквiдацыі пагрозы гiбелi жывёлы;`

* развiцця кантактаў паміж жыхарамі прыгранiчных тэрыторый, iнстытуцыйнага супрацоўнiцтва, а таксама супрацоўнiцтва памiж суб’ектамi гаспадарання.

3. Членства ў Саюзе

3.1. Саюз складаецца з сапраўдных і звычайных членаў, а таксама можа надавацца ганаровае членства i статус назiральнiка.

3.2. Члены-заснавальнікі Саюза маюць статус сапраўдных членаў, а статус звычайных членаў i назiральнiкў надаецца Саветам Саюза.

3.3. Статус назiральнiка надаецца супрацоўнiчаючым з Еўрарэгіёнам “Нёман” органам мясцовага самакiравання i рэгiянальным уладам, якiя не маюць сумеснай гранiцы непасрэдна з Еўрарэгіёнам.

3.4. Членства ў Саюзе не выключае правоў членаў на устанаўленне двухбаковых і шматбаковых адносiн, а таксама заключэнне пагадненняў з іншымі структурамі, якія не ўваходзяць у Еўрарэгіён “Нёман”.

3.5. Кожны з членаў Саюза мае права свабодна выходзіць з яго пасля папярэдняга паведамлення Савета Саюза за 6 месяцаў да выхаду з Саюза. Членства ў Саюзе спыняецца з моманту прыняцця рашэння Савета Саюза.

3.6. У выпадку тэрытарыяльных або адміністрацыйных змяненняў на тэрыторыі адной з дзяржаў, калi гэтыя змяненнi тычацца сферы дзеінасцi аднаго або болей членаў Саюза, суб’екты, якія ўзніклі ў выніку гэтых змяненняў, маюць права далучэння да Саюза на асновах правапераемства, а таксама ў адпаведнасцi з унутраным заканадаўствам дадзенай дзяржавы.

3.7. Усе члены Саюза з'яўляюцца раўнапраўнымі незалежна ад памеру тэрыторыі і колькасці насельніцтва.